Uciekaj precz od ciżby, dla się bądź surowy
Rad, jeśli najdziesz w sobie jakie zacne treści;
Bogatyś - przeklną; możnyś - nie ujdziesz obmowy;
Pomyślność cię oślepi, a zawiść zbezcześci.
Nie więcej kosztuj, niźli gęba ci pomieści;
Rządź sobą dobrze - inni posłuch dadząć potem:
A Prawda cię wyzwoli; nie lża wątpić o tem.
Nie chciej prostować każdej skrzywionej podkowy;
Fortuna kołem bieży i nie zawżdy pieści;
Gdy trudów sobie szczędzisz, łacniej o sen zdrowy;
Łbem tłucz w mury - nabawisz się jeno boleści.
Kto chce się bić o sławę, ten sczeźnie bez wieści.
Miast nad cudzymi, panuj nad swoim żywotem:
A Prawda cię wyzwoli; nie lża wątpić o tem.
Co na cię spada, przyjmuj, na wszystko gotowy;
Świat brać za bary - nie to, co uścisk niewieści.
Nie masz tu domu, jeno gościniec jałowy:
Nie stój jak koń u żłoba, gdzie siano szeleści;
Ruszaj, pielgrzymie! Dobrniesz do końca powieści,
Jeślić duch drogę wskaże wiary pismem złotem:
A Prawda cię wyzwoli; nie lża wątpić o tem
Komentarze